Konu Tarihi: 22.12.2010- 00:28

  

---

HARAMIN TEMELİ OLMAZ
Baba lâubali ve ihmalkârdı. Alıp sattıklarına hile karıştırıp, oyun etmekten çekinmezdi. Ama yeni yetişen oğlu böyle değildi. O, bir takım İslâmî eserler okumuş, imanî hadisler tetkik etmişti. Alırken de, satarken de ne aldanmayı istiyordu, ne de aldatmayı…
Sık sık camide vaazlar dinliyor, yine sık sık okuduğu kitaplarda müşteriyi aldatmanın haram olduğunu görüyor, Peygamberimizin:
- Aldatan bizden değildir!.. buyurduğunu öğreniyordu.
Bu yüzden çiftlik sahibi babasına ineklerin sütlerine su karıştırmamasını söylüyor, karıştırırsa dahi, müşteriye kaçta kaç nispetinde su katıldığını söylenmesi gerektiğini hatırlatıyordu.
İhmalkâr baba, dudak büküp geçerken, dünkü çocuk bana akıl mı veriyor, demek istiyordu.
Bir gün çocuk nezaket hudutlarını da aşarak babasına daha açık hatırlatma yaptı:
- Baba, haramın binası olmaz. Eninde sonun da tarumar oluruz. Gel şu süte su katma, katarsan da müşteriye ne miktarda su kattığını söyle. Aksi halde âkıbetimiz tehlikeli. Günün birinde bir belâya uğrarız. Haramın temeli olmaz!..
Baba, namaz kılıp, vaaz dinleyen, sık sık da dinî kitaplar okuyup, haram-helâl ayrımında ilerleyen oğlunu küçümsedi:
- Hadi be sende! Ne zaman adam oldun da bize akıl veriyor, hocalık ediyorsun?... diye geçiştirdi.
Günler böyle geçerken, bir gün otlanmak üzere inekleri yeşil dağın eteklerine götüren çoban, havanın birden karardığını gördü, yavaş yavaş hayvanları toparlayıp çiftliğe dönmeyi düşündü. Ama şiddetli yağmur ansızın bastırdı. Sağanak öylesine hızlı ve şiddetli gelmişti ki, inekleri unutan çoban, kendini hangi ağacın altında koruyabileceğini düşünmekten başka şeyi hatırlamadı. Gittikçe şiddetlenen yağmur, dağların tepelerine saatlerce su indirdi… Tepelerin dibinde birleşen sular, dehşetli bir sel meydana getirdi. Çiftliği kaplayıp her tarafı deniz haline döndüren sular, ineklerin tamamını da yutup boğdu. Tek inek dahi canlı kalmadı. Kimi sürüklenip gitti, kimi de çamurların içine gömülüp şişti.
Yağmur dindi, gün doğup mevsim düzeldi, ama sütün membaı kurumuş, çiftlikte de satılacak tek kap süt bile kalmamıştı. Bir gün oğulla baba yine yüz yüze geldiler. Baba bu sel sularına hayret ederken, oğlu hiç de garip bulmuyordu. Sebebini de açıkladı:
-Baba, niçin hayret ediyorsun bu sele? Süte kattığın suların birike birike sel oldu. Hepsi bu kadar. Bunda şaşılacak ne var?
Ellerini iki yanağına yapıştırıp düşünmeye başlayan babanın tek sözü şu oldu:
- Galiba haklısın oğul. Ben hata ettim gerçekten de haramın temeli olmazmış. Ama iş işten geçti. Bari bundan sonra kendimi düzelteyim.